IJSSELSTEIN • Fotografe Jessica de Vroege uit IJsselstein legt graag pure emoties in haar foto’s vast. Dat komt ze vaak genoeg tegen in haar werk, maar misschien wel het meeste bij het fotograferen van een afscheid. “Ik kom eigenlijk nergens zoveel liefdevolle momenten tegen als bij een afscheid.” Jessica legt graag uit waarom het fotograferen bij een (naderend) afscheid zo waardevol kan zijn.
“Vooral voor later. Mensen zijn zo in beslag genomen door hun verdriet dat ze veel momenten missen. Foto’s kunnen daarbij helpen. Ook voor de rouwverwerking. Ik heb weleens later terug gehoord dat een vrouw helemaal niet in de gaten had dat haar tante liefdevol een hand op haar schouder legde. Ze vond het zo mooi dat ze dat later toch via de foto’s terug zag.”
Volledig in shock na overlijden zoon
Dat later terugkijken door mensen kan wanneer dat zij daar zelf voor kiezen. Het is niet ongebruikelijk dat Jessica een reactie van de familie krijgt een half jaar of een jaar na het afscheid. De foto’s geven immers deze mogelijkheid. “Bij de uitvaart van een verongelukte 12-jarige jongen was zijn moeder volledig in shock. De tante had mij benaderd waardoor ik ook zijn klas die prachtig sprak en zong kon fotograferen. Na een half jaar kreeg ik het bericht van de moeder dat zij mij en de tante eeuwig dankbaar was voor die herinnering. Dit soort berichten is waarom ik dit werk doe.”
Voor Jessica is het heel helder. “Waarom denken we bij bruiloften en geboorten meteen aan het vastleggen van die momenten met foto’s, maar niet bij het nemen van afscheid van een dierbare?”, vraagt ze zich hard op af. “Ook daar zijn de herinneringen zo waardevol.”
Tedere en liefdevolle laatste momenten
Mede door haar eigen ervaringen weet Jessica hoe dierbaar het is om door foto’s blijvende herinneringen te hebben. “Mijn neefje Caine is overleden bij de bevalling. We hebben tot op de dag van vandaag ontzettend veel steun aan zijn foto’s. En dat is 17 jaar geleden.” En dat is niet haar enige persoonlijke ervaring: “Het 3 jarig neefje van mijn vriendin overleed. Toen het jongetje thuis kwam van het ziekenhuis, hebben de ouders hem voor de laatste keer aangekleed. Dat tedere en liefdevolle beeld mocht ik vastleggen en ga ik natuurlijk nooit vergeten.”
De woorden die Jessica’s vriendin sprak tijdens het afscheid van het jongetje kwamen ook bij Jessica vol binnen. “Vaak kan ik met het juiste gevoel en houding de foto’s maken. Het lijkt soms net of mijn camera een soort masker is waardoor ik afstand behoud. Maar als het ook mij echt raakt, is het ook goed als ik een traan laat. Pure emoties horen erbij.”
Het juiste beeld door inlevingsvermogen
Door te overleggen en aan te voelen schat Jessica de situatie in. Door haar ervaring en inlevingsvermogen treft ze het juiste beeld. Soms zijn de omstandigheden wat onbekender. Toen Jessica bij een Servische familie een afscheid meemaakte, was er een volledige muziekband aanwezig, rode wijn werd over de kist gegoten en familieleden sloten geld bij de overledene. “Ik kende deze rituelen niet, maar zag meteen dat ze met liefde en respect bij het afscheid hoorde.”
Jessica wil vooral dat mensen weten dat fotografie bij een afscheid tot de mogelijkheden kan behoren. “Het gebeurt steeds vaker, maar het is nog niet vanzelfsprekend. Zeker als je overmand bent door verdriet, is het waarschijnlijk niet iets waar je aan denkt. Maar als mensen zich realiseren dat door foto’s troost en herinneringen komen, is het wellicht een liefdevol onderdeel van het afscheid.”
Op www.jessicadevroege.nl/afscheidsfotografie zijn foto’s te zien die Jessica zonder verdriet, maar met liefde eerder maakte.
Jessica levert echt vakwerk. Haar beelden vertellen het verhaal van het afscheid, waarbij zij op subtiele wijze te werk gaat en prachtige foto’s maakt. Verdriet en troost in een beeld gevangen 
Robert Landsman van Landsman Uitvaartzorg